aaaaCzęsto usiłujemy ukryć nasze uczucia przed tymi, którzy powinni je poznać.aaaa [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Marek Aureliusz „Rozmyślania”

Natura, determinizm

·         istnieje jedna harmonia

·         los każdego jest związany z losem wszechświata

·         wszystko, co się dzieje, dzieje się sprawiedliwie

·         w świecie widać wolę, która rozdziela wedle zasługi

·         należy czynić tylko to, co konieczne, a konieczne jest to, co zgodne z naturą

·         to, co pożyteczne, jest pożyteczne z natury

·         dobre jest to, co przynosi natura wszechświata i co ją podtrzymuje

·         nic nie jest złe, co jest zgodne z naturą, z naturą należy się zżyć

·         to, co cię spotyka, jest tobie przeznaczone, więc się nie przejmuj

·         natura dała miarę: dla pracy, jedzenia i picia, odpoczynku

·         nie być zadowolonym z tego, co się dzieje, jest odstępstwem od natury, jest złe

·         przykre zdarzenia prowadzą do harmonii wszechświata

·         szkodzenie sobie jest złe, bo niezgodne z naturą

·         czynisz źle, to burzysz harmonię

·         dobre życie to życie zgodne z naturą

·         troska o wszystkich ludzi jest zgodna z naturą

·         okazuj zalety zależne od ciebie: szczerość, powagę, wytrwałość, obojętność wobec rozkoszy, zadowolenie z losu, swobodę, prostotę, wielkoduszność

Dusza a świat zewnętrzny, szczęście

·         to, co związane z duszą, to sen i mara, co z ciałem – rzeka

·         do ciała należą wrażenia, do duszy popędy, do rozumu zasady

·         na duszę nic nie wpływa, tylko dusza może zmienić coś sama w sobie

·         wszelki niepokój jest wynikiem wewnętrznego sądu. To my sami zaburzamy harmonię naszej duszy, a nie wypadki świata zewnętrznego

·         usuń wyobrażenie, a usunie się poczucie krzywdy, usuń poczucie krzywdy, a usunie się i krzywda

·         człowiek nie zrodził się dla przyjemności

·         szczęściem jest znosić wzniośle nieszczęście

·         śmierć, życie, sława i niesława, bogactwo i ubóstwo nie są ani dobre ani złe

·         śmierć jest niestraszna, bo albo z przeniesie nas w sferę bogów albo nicości

·         obojętność, dążenie do celu, zgoda z naturą – dają szczęśliwość

·         błąd popełniony z żądzy jest gorszy niż z bólu

·         spokój to wewnętrzny ład

·         dusza poniża się, gdy:

·         ulega rozkoszy i bólowi

·         gdy jest obłudna, gdy czyni bez szczerości

·         gdy czyni bez celu

Życie w państwie

·         mamy wspólny rozum, więc mamy wspólne prawo, jesteśmy członkami organizmu państwowego

·         ludzie są równi, bo jedyne, co mają, to tę samą teraźniejszość i tylko ją ewentualnie tracą, gdy umierają.

·         troska o wszystkich ludzi jest zgodna z naturą

·         współżycie jest dobrem

·         innemu człowiekowi trzeba czynić dobro i znosić go

·         celem istot rozumnych jest stosowanie się do zasad i ustaw państwa i społeczności

·         należy się pozbyć ciekawości i złośliwości , tylko to, co ważne dla użyteczności publicznej jest istotne

·         co jest nieszkodliwe dla państwa, nie przynosi szkody obywatelowi

·         należy samemu się trzymać, a nie być podtrzymywanym

·         gdy wyświadczysz przysługę nie oczekuj wdzięczności, to niegodne. Sam czyn jest godny

·         na tego, co czyni komuś lub państwu szkodę, nie należy się gniewać a pokazać, gdzie zbłądził

·         Mędrzec, prymat rozumu

·         patrz na mędrca (człowieka rozumnego) i czyń to, co on czyni

·         to, co do tej pory zostało powiedziane ( w punktach Życie w państwie; Dusza a świat zewnętrzny, szczęście; Natura, determinizm) mędrzec powiedział

·         wykonuj każdą rzecz, jakby była ostatnią w życiu

·         filozofia służy utrzymaniu duszy w harmonii

·         zasady muszą być ciągle w pogotowiu i dobrze obmyślane

·         rozum polega na postępowaniu sprawiedliwym

·         cieszy się i smuci tylko głupiec

·         sprawy ludzkie są jednodniowe i marne

dwie podręczne zasady:

·         czynić, co królewski rozum podpowiada dla dobra ludzi

·         zmienić sąd, gdy ktoś pokaże, co jest słuszne

1