aaaaCzęsto usiłujemy ukryć nasze uczucia przed tymi, którzy powinni je poznać.aaaa
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Marek Aureliusz „Rozmyślania”
Natura, determinizm
· istnieje jedna harmonia
· los każdego jest związany z losem wszechświata
· wszystko, co się dzieje, dzieje się sprawiedliwie
· w świecie widać wolę, która rozdziela wedle zasługi
· należy czynić tylko to, co konieczne, a konieczne jest to, co zgodne z naturą
· to, co pożyteczne, jest pożyteczne z natury
· dobre jest to, co przynosi natura wszechświata i co ją podtrzymuje
· nic nie jest złe, co jest zgodne z naturą, z naturą należy się zżyć
· to, co cię spotyka, jest tobie przeznaczone, więc się nie przejmuj
· natura dała miarę: dla pracy, jedzenia i picia, odpoczynku
· nie być zadowolonym z tego, co się dzieje, jest odstępstwem od natury, jest złe
· przykre zdarzenia prowadzą do harmonii wszechświata
· szkodzenie sobie jest złe, bo niezgodne z naturą
· czynisz źle, to burzysz harmonię
· dobre życie to życie zgodne z naturą
· troska o wszystkich ludzi jest zgodna z naturą
· okazuj zalety zależne od ciebie: szczerość, powagę, wytrwałość, obojętność wobec rozkoszy, zadowolenie z losu, swobodę, prostotę, wielkoduszność
Dusza a świat zewnętrzny, szczęście
· to, co związane z duszą, to sen i mara, co z ciałem – rzeka
· do ciała należą wrażenia, do duszy popędy, do rozumu zasady
· na duszę nic nie wpływa, tylko dusza może zmienić coś sama w sobie
· wszelki niepokój jest wynikiem wewnętrznego sądu. To my sami zaburzamy harmonię naszej duszy, a nie wypadki świata zewnętrznego
· usuń wyobrażenie, a usunie się poczucie krzywdy, usuń poczucie krzywdy, a usunie się i krzywda
· człowiek nie zrodził się dla przyjemności
· szczęściem jest znosić wzniośle nieszczęście
· śmierć, życie, sława i niesława, bogactwo i ubóstwo nie są ani dobre ani złe
· śmierć jest niestraszna, bo albo z przeniesie nas w sferę bogów albo nicości
· obojętność, dążenie do celu, zgoda z naturą – dają szczęśliwość
· błąd popełniony z żądzy jest gorszy niż z bólu
· spokój to wewnętrzny ład
· dusza poniża się, gdy:
· ulega rozkoszy i bólowi
· gdy jest obłudna, gdy czyni bez szczerości
· gdy czyni bez celu
Życie w państwie
· mamy wspólny rozum, więc mamy wspólne prawo, jesteśmy członkami organizmu państwowego
· ludzie są równi, bo jedyne, co mają, to tę samą teraźniejszość i tylko ją ewentualnie tracą, gdy umierają.
· troska o wszystkich ludzi jest zgodna z naturą
· współżycie jest dobrem
· innemu człowiekowi trzeba czynić dobro i znosić go
· celem istot rozumnych jest stosowanie się do zasad i ustaw państwa i społeczności
· należy się pozbyć ciekawości i złośliwości , tylko to, co ważne dla użyteczności publicznej jest istotne
· co jest nieszkodliwe dla państwa, nie przynosi szkody obywatelowi
· należy samemu się trzymać, a nie być podtrzymywanym
· gdy wyświadczysz przysługę nie oczekuj wdzięczności, to niegodne. Sam czyn jest godny
· na tego, co czyni komuś lub państwu szkodę, nie należy się gniewać a pokazać, gdzie zbłądził
· Mędrzec, prymat rozumu
· patrz na mędrca (człowieka rozumnego) i czyń to, co on czyni
· to, co do tej pory zostało powiedziane ( w punktach Życie w państwie; Dusza a świat zewnętrzny, szczęście; Natura, determinizm) mędrzec powiedział
· wykonuj każdą rzecz, jakby była ostatnią w życiu
· filozofia służy utrzymaniu duszy w harmonii
· zasady muszą być ciągle w pogotowiu i dobrze obmyślane
· rozum polega na postępowaniu sprawiedliwym
· cieszy się i smuci tylko głupiec
· sprawy ludzkie są jednodniowe i marne
dwie podręczne zasady:
· czynić, co królewski rozum podpowiada dla dobra ludzi
· zmienić sąd, gdy ktoś pokaże, co jest słuszne
1
...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plpies-bambi.htw.pl