aaaaCzęsto usiłujemy ukryć nasze uczucia przed tymi, którzy powinni je poznać.aaaa [ Pobierz całość w formacie PDF ]
MATKA EUGENIA ELISABETTA RAVASIO
BÓG OJCIEC
MÓWI DO SWOICH DZIECI
– 1 –

SPIS TRE
Ś
ŚCI
PRAWDZIWY
OBRAZ BOGA OJCA
Z OBJAWIENIA
SIOSTRY EUGENII ELISABETTY RAVASIO..................... 3
WPROWADZENIE ...................................................... 4
Bóg jest moim Ojcem .......................................................................... 4
Matka Eugenia Elisabetta Ravasio ...................................................... 4
ZESZYT PIERWSZY
..................................................... 9
ZESZYT DRUGI
......................................................... 20
Modlitwa Matki Eugenii
.29

– 2 –
PRAWDZIWY
OBRAZ BOGA OJCA
Z OBJAWIENIA STWÓRCY
W ORĘDZIU BOGA DANYM - SIOSTRZE EUGENII ELISABETT RAVASIO
– 3 –
 WPROWADZENIE
Bóg jest moim Ojcem
Oto wołanie, które dzisiaj staje się coraz częstsze na świecie: czy ludzie rozpoznają w
Bogu Ojca?
Poczuwamy się do obowiązku opublikować to Orędzie uznane przez Kościół,
które Bóg Ojciec dał światu za pośrednictwem stworzenia, które tak bardzo umiłowało, za
pośrednictwem siostry Eugenii Elisabetty Ravasio.
Uważamy również za stosowne
opublikować świadectwo przekazane, przez Aleksandra Caillot, biskupa Grenoble, jako
rezultat prac Komisji ekspertów powołanych z różnych stron Francji do przeprowadzenia
procesu diecezjalnego zapoczątkowanego przez niego w 1935 roku. Trwał on 10 lat. W
Komisji brali udział między innymi: Wikariusz biskupa Grenoble Mons. Guerry – teolog;
bracia Alberto i Augusto Valencin – jezuici, należący do największych autorytetów w
dziedzinie filozofii i teologii, oraz eksperci w ocenianiu podobnych przypadków; dwaj
doktorzy medycyny, w tym – psychiatra.
Powierzamy Najświętszej Dziewicy Maryi rozpowszechnienie tego Orędzia i wraz z Nią
błagamy Ducha Świętego, aby pomógł ludziom zrozumieć i poznać głębokie uczucie,
czułości, które Ojciec żywi dla każdego człowieka.
Matka Eugenia Elisabetta Ravasio
Kim była Matka Eugenia? Kim było, stworzenie, które Ojciec nazywał:
‘umiłowana
córka?..’ ‘Moja roślinka’?
Uważamy,
że Matka Eugenia była i nadal jest jednym z największych świateł tych czasów,
małym prorokiem nowego Kościoła, w którym Ojciec jest w centrum i na szczycie wszelkiej
wiary i jedności, jest najdoskonalszym ideałem wszelkiej, duchowości.
Jest światłem, które
Ojciec ofiarował światu w tych czasach chaosu i ciemności, aby poznał on drogę, którą należy
postępować.
Fot. Matka Eugenia Elisabetta Ravasio.
Urodziła się 4 września 1907 roku, w rodzinie wieśniaczej, w San Gervasio d'Adda (obecnie
Capriate San Gervasio) w prowincji Bergamo. Uczęszczała jedynie do szkoły podstawowej i po
kilku latach pracy w fabryce wstąpiła, w wieku lat 20, do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej
Apostołów, gdzie rozwinęła się jej wielka osobowość charyzmatyczna, która spowodowała, że
już w wieku 25 lat została wybrana Matką Generalną tego Zgromadzenia. Abstrahując od jej
wymiaru duchowego, do jej wejścia w historię wystarczyłaby jej działalność na polu
społecznym. W ciągu 12 lat działalności misyjnej otworzyła niemal 70 ośrodków – ze szpitalem,
szkołą, kościołem – w najbardziej opuszczonych miejscach Afryki, Azji i Europy. Odkryła
pierwsze lekarstwo przeciw trądowi, otrzymując je z ziarna pewnej rośliny tropikalnej,
– 4 –
   lekarstwa, które potem zbadano i opracowano w Instytucie Pasteura w Paryżu. Zachęciła do
misji apostolskiej Raoula Follereau, który w oparciu o podwaliny przez nią położone został
uznany apostołem trędowatych.
Zaprojektowała i zrealizowała w Azopté (Wybrzeże Kości Słoniowej) w latach 1939-41
Miasto Trędowatych – ogromne centrum przyjęć tych chorych – o powierzchni 200 tys. m
2
,
które nadal jest przodującym centrum w Afryce i na świecie. Za to osiągnięcie Francja
przyznała Zgromadzeniu Sióstr Matki Bożej Apostołów – którego Matka Eugenia była
Przełożoną Generalną w latach 1935-47 – najwyższe odznaczenie narodowe za dzieła o
charakterze społecznym.
Matka Eugenia powróciła do Ojca 10 sierpnia 1990 roku. Najważniejszą rzeczą, jaką nam
pozostawiła, jest Orędzie, które tu prezentujemy:
Ojciec mówi do Swoich dzieci
.
Jedyne
objawienie dokonane osobiście przez Boga Ojca i uznane przez Kościół za autentyczne po 10
latach najbardziej rygorystycznych badań. Godnym uwagi jest fakt, że Ojciec – w 1932 roku
przekazał Orędzie Matce Eugenii po łacinie, języku całkowicie jej nieznanym.
W 1981
poznaliśmy to orędzie, a w 1982 roku – w 50 rocznicę – opublikowaliśmy je w języku włoskim.
Liczne cuda łaski, które z Orędzia tego wypłynęły, pobudziły nas do bezpłatnego
rozpowszechniania go w więzieniach, koszarach, szpitalach. Zatroszczyliśmy się o jego druk w
języku francuskim, angielskim, niemieckim, hiszpańskim i polskim. W opracowaniu jest
przekład rosyjski.
Przed Orędziem, świadectwo Aleksandra Caillot, biskupa Grenoble.
Pokój i Dobro!
O. Andrea d'Ascanio, o.f.m. cap.
Świadectwo Jego Ekscelencji Aleksandra Caillot, Biskupa Grenoble
Na podstawie raportu sporządzonego w czasie badania kanonicznego dotyczącego Matki
Eugenii Elisabetty Ravasio.
Minęło 10 lat, odkąd, jako biskup Grenoble zadecydowałem o otwarciu procesu kanonicznego
dotyczącego przypadku Matki Eugenii. Posiadam teraz, – jako biskup – wystarczające podstawy
do przedstawienia Kościołowi mojego świadectwa:
1. Pierwszy pewnik, który ujawnia podczas procesu: - niepodważalność cnót Matki Eugenii.
Od pierwszych chwil życia zakonnego Siostra przyciągała uwagę przełożonych pobożnością,
posłuszeństwem, pokorą. Przełożone – zaniepokojone niezwykłym charakterem wydarzeń, które
miały miejsce w czasie jej nowicjatu – zamierzały pozbyć się jej z klasztoru. Wahały się i w
końcu musiały zrezygnować ze swego zamiaru, biorąc pod uwagę przykładne życie siostry.
Podczas badania siostra Eugenia dawała dowody wielkiej cierpliwości i doskonałej uległości.
Poddawała się wszystkim badaniom lekarskim bez skargi, odpowiadała na pytania, często długie i
uciążliwe, Komisji teologicznych i lekarskich, akceptowała przeciwności i próby.
Wszyscy badający chwalili przede wszystkim jej prostotę. Wiele okoliczności pozwalało także
odkryć, że Siostra była zdolna do praktykowania cnót w sposób heroiczny – jak poświadczają
teolodzy – zwłaszcza posłuszeństwa, okazanego podczas badania przeprowadzonego przez o. Au-
gusta Valencin w czerwcu 1934, i pokory w bolesnym dniu 20 grudnia 1934.
Jeśli chodzi o jej funkcje Przełożonej Generalnej, mogę, potwierdzić, że uważałem ją za osobę
bardzo oddaną obowiązkom, poświęcającą się swemu, zadaniu, które musiało się jej wydać o
wiele trudniejsze, ponieważ nie była do niego przygotowana. Robiła to z wielką miłością do dusz,
do swego Zgromadzenia i do Kościoła. Tych, którzy żyją blisko niej, zdumiewa – mnie również –
jej siła duchowa w trudnościach.
To nie tylko cnoty robią na mnie wrażenie, także i przymioty, które Matka ujawnia przy
sprawowaniu władzy i fakt, że dochodzi do powierzenia zakonnicy niezbyt wykształconej
najwyższej funkcji Zgromadzenia. Jest w tym coś niezwykłego i, z tego punktu widzenia, wywiad
– 5 –
 [ Pobierz całość w formacie PDF ]