aaaaCzęsto usiłujemy ukryć nasze uczucia przed tymi, którzy powinni je poznać.aaaa [ Pobierz całość w formacie PDF ]
Maxim DL
Początkujący astroamatorzy zwykle po około roku obserwacji, a często nawet szybciej, zaczynają
interesować się astrofotografią. Zwykle też, po paru próbach, udaje im się podłączyć jakąś kamerę lub
aparat fotograficzny do teleskopu i zrobić swoje pierwsze zdjęcia nocnego nieba.
I w tym momencie napotykają kolejny problem – na zdjęciu w zasadzie nic nie widać, lub widać głównie
jakieś kolorowe szumy, a wszystkie parametry naświetlania były ustawione tak jak u innych – co
zrobiłem źle... Odpowiedź jest prosta-wszystko jest jak najbardziej w porządku, po prostu zdjęcie należy
poddać dalszej obróbce elektronicznej w jakimś programie specjalnie do tego celu zaprojektowanym np.
MaximieDL. Właśnie ten temat chciałbym nieco rozwinąć w tym artykule, przedstawiając krok po kroku
jak należy użyć tego programu by otrzymać na końcu prawidłowo wykonane i przetworzone zdjęcie.
Kolejne kroki niezbędne do wykonania dobrego zdjęcia
:
1. Instalacja i konfiguracja oprogramowania
2. Stworzenie bibliotek kalibrujących zdjęcia (ramki: dark, bias i flat)
3. Naświetlenie serii ekspozycji
4. Kalibracja
5. Usunięcie hot i dead pikseli
6. Wyrównanie ekspozycji (align)
7. Uśrednienie klatek (stack)
8. Balansowanie kolorów - kanały L i RGB
9. Ostateczna obróbka - poziomy i krzywe
No cóż - najpierw musimy mieć MaxImDL, 30-dniową wersję testową można pobrać ze strony
producenta programu:
Oczywiście musimy program jeszcze zainstalować i
odpowiednio skonfigurować. Warto zacząć od ustawień.
Settings
Rys 1.
Jak widać na zrzucie ekranu (rys.1) należy wybrać menu File>Settings otworzy się wtedy kolejne okno
rys. 2 Okno Settings | Site Optics
Warto wypełnić dane z tej zakładki, bo dzięki nim MaxImDL będzie wiedział jakim teleskopem jest
wykonywane zdjęcie - panel Main Teleskope i gdzie było robione – panel Site location., a także będzie
znał parametry guidera – panel Guide Teleskope. W panelu lokalizacji mam zaznaczoną opcję Use
telescope’s location if available, ponieważ standardowo do sterowania teleskopem używam programu
planetarium TheSky6, który doskonale współpracuje z MaxImDL i bez problemów przekazuje dane o
lokalizacji miejsca obserwacji, a także współrzędnych obiektu i czasie wykonania zdjęcia do zdjęć
wykonywanych z pod MaxImDL. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie by wprowadzać te informacje
ręcznie. Po wprowadzeniu wszystkich danych naciskamy guzik OK., który zamyka okno i zapamiętuje
wpisane przez nas informacje.
CCD Camera
Kolejnym bardzo ważnym ustawieniem jest poinformowanie programu jaką kamerą wykonujemy zdjęcia
i w jaki sposób sterujemy teleskopem. Zacznijmy od kamery:
rys. 3 Menu>CCD
Control Window Wybieramy opcję z menu View>CCD Control Window lub naciskamy ikonkę kamery
CCD z paska narzędzi. Otwiera na się kolejne okno:
rys. 4 Maxim CCD | Setup
W oknie MaxIm CCD przechodzimy do zakładki Setup. W panelu Main CCD Camera naciskamy guzik
Setup i otwiera na się okno wyboru kamery CCD:
rys.5 Camera Setup
Wybieramy kamerę z rozwijalnej listy Camera Model i ewentualnie w zależności od jej typu
odpowiednio ustawiamy pozostałe parametry. Tradycyjnie po wprowadzeniu zmian naciskamy guzik OK.
Możemy już podłączyć kamerę do komputera i wypróbować czy MaxImDL prawidłowo się z nią
komunikuje, przedtem nie zapomnijmy o włączeniu zasilania kamery. W oknie Maxim CCD (rys.4)
należy w tym celu po prostu nacisnąć guzik Connect, jeśli wszystko jest prawidłowo podłączone i
skonfigurowane guzik Connect pozostanie wciśnięty, jeśli coś pójdzie nie tak zostaniemy o tym
poinformowani w okienku informującym o błędzie kamery. W analogiczny sposób powinniśmy
skonfigurować kamerę autoguidera w panelu Autoguider. Jeśli nasza kamera ma regulację temperatury,
po jej podłączeniu uaktywni się guzik Cooler powinniśmy wybrać najniższą możliwą do utrzymania
przez całą sesję zdjęciową temperaturę przetwornika np. –20 stopni. Temperaturę należy dobierać tak by
chłodzenie pracowało na około 50% swojej mocy, nie należy raczej przekraczać 70%, przynajmniej w
przypadku kamer SBIG’a. Pamiętajmy, że im niższa temperatura tym na zdjęciach będziemy mieli mniej
szumów, a dodatkowo widoczne będą słabsze obiekty, bo ich sygnał stanie się większy niż poziom
szumów kamery. Producenci SBIG’a polecają np. ustawienie na początek np. –50 stopni, po około pół
godzinie sprawdzamy jaką temperaturę osiągnęła kamera, zwiększamy tą wartość o 5 stopni i
teoretycznie powinno być ok., czyli, że kamera powinna pracować na ok. 50% mocy chłodzenia i
stabilnie trzymać temperaturę. Małe odchylenia typu +/- 0.5 stopnia są normalne i nie należy się nimi
przejmować. Jeśli posiadamy koło filtrowe powinniśmy o tym poinformować program wybierając
odpowiedni typ w panelu Filter Whell. Dzięki temu będziemy mogli sterować kołem filtrowym z
poziomu MaxImDL i wykonać np. serię zdjęć używając kolejno wszystkich filtrów. Po podłączeniu
kamery możemy od razu przejść do zakładki Expose ustawić w niej czas ekspozycji na np. 5s, zaznaczyć
opcję Type | Light i nacisnąć guzik Expose. Zrobimy w ten sposób nasze pierwsze zdjęcie i upewnimy
się, że kamera prawidłowo współpracuje z programem. MaxImDL od wersji 4.58 obsługuje aparaty
fotograficzne Canona w tym model 300D i potrafi nawet sterować lustrem i długimi czasami naświetlania
(tej opcji osobiście nie testowałem). Dobrze też spisuje się jako konwerter RAW’ów. Jeśli nie mamy pod
ręką kamery a chcemy sprawdzić jak działa program, możemy wybrać z listy modeli kamer Simulator,
program będzie wtedy zachowywał się tak, jakby kamera była fizycznie do niego podłączona, nawet
wykona przykładowe zdjęcie.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]