aaaaCzęsto usiłujemy ukryć nasze uczucia przed tymi, którzy powinni je poznać.aaaa [ Pobierz całość w formacie PDF ]
05.01.2012
Kiedy wampir si skrada
Kiedy wampir się skrada
Rozmawiała: Katarzyna Bielas 2003-08-09, ostatnia aktualizacja 2003-07-31 13:56:29.0
Kobieta jest istotą płciową, męczyzna - duchem, który tworzy świat pojęć, eby uchronić się przed
chaosem. To kobieta jest tym chaosem, a chaos to nicość, śmierć. Kobieta sama z siebie jest niczym,
musi pić energię męczyzn, eby w ogóle istnieć. Jest więc wampirem, a męskie poądanie kobiety
kończy się katastrofą, często nawet śmiertelnym zejściem. Wywiad z Marią Janion
Katarzyna Bielas: Pani najnowsza ksiąka nosi tytuł "Wampir. Biografia symboliczna". Ale ju w
wydanym w 1989 roku zbiorze esejów "Wobec zła" umieściła Pani tekst "Polacy i ich wampiry".
Wampir był tam figurą tego, co zostało wyparte ze świadomości i do nas powraca. Dotyczyło to
polskiego patriotyzmu. Figura wampira pozwalała poradzić sobie Polakowi-chrześcijaninowi ze
złem, które mu nie przystoi.
Maria Janion: Na okładce ksiąki jest Rejtan z pazurami i kłami zbroczonymi krwią. Pamiętam, e złoono
doniesienie do prokuratury o zniewaeniu wartości narodowych. Miałam być ukarana razem z wydawcą i
projektantem okładki, sąd odrzucił jednak skargę, prawdopodobnie z powodu nikłej szkodliwości społecznej
czynu.
Niewątpliwie ta okładka była prowokacją, chodziło o uświadomienie, e w figurze wampirycznej, którą w tym
wypadku jest Rejtan - symbol polskiego patriotyzmu, przejawiają się ciemne, niedopuszczane do głosu cechy,
np. mściwość, czy czynienie z ojczyzny Absolutu. Z tego punktu widzenia analizowałam m.in. pogańską,
szatańską pieśń Konrada z III części "Dziadów": "Tak! zemsta, zemsta, zemsta na wroga, Z Bogiem i choćby
mimo Boga!".
Polacy jako chrześcijanie byli zawsze edukowani do bycia dobrymi, do zwycięania zła dobrem. U podstaw
polskiego mesjanizmu tkwi idea ofiary, poświęcenia, cierpienia, które zbawi bez przemocy. Czyli wampir, w
tym wypadku patriotyczny - pieśń zamienia się w ądającego krwi upiora - to wymaganie zemsty, przemocy
odpowiadającej na przemoc.
Zawsze, kiedy czytam tę pieśń, dreszcz chodzi mi po krzyu. A jak powtarzał Wacław Borowy - jest to
kryterium prawdziwej poezji, być moe te tekstu wampirycznego. Czujemy dreszcz, jakby wampir się zbliał.
Mona powiedzieć, e pieśń Konrada zwampiryzowała mnie.
Co to znaczy, e tekst wampiryzuje?
Hipnotyzuje, czytelnik czuje mu się podporządkowany, zniewolony, gotów jest iść za nim w sposób
irracjonalny.
Ma Pani inne takie teksty?
Głównie romantyków, np. IV część "Dziadów". Oni zresztą mieli załoenie, eby pisać utwory działające
właśnie w taki sposób.
Niewątpliwie w dawnych czasach w ten sposób wpływały na mnie teksty o Polsce. Ale przestały działać.
Dlaczego?
Bo Polska przestała tak na mnie działać - po prostu.
Kiedy?
Niestety, po 1989 r. Tzn. jeszcze przez jakiś czas działała, ale przestała.
Zresztą nie wiem, moe to dlatego, e nie było mi ju potrzebne to wampiryzowanie...
Przedtem w jakimś stopniu byliśmy zaczarowani Polską; Polska była, mona powiedzieć, naszą jedyną
kochanką. Pamiętam, jak czytałam w nieistniejącym ju miesięczniku literackim "Nowy Wyraz" wyznania
młodego pisarza, który po raz pierwszy przyjechał do Warszawy. Wysiadł na Dworcu Centralnym, wynajął
taksówkę i powiedział: - "Na Cytadelę." Po prostu uwaał, e pierwsze, co ma zrobić, to pojechać na
Cytadelę. To było właśnie wampiryczne działanie Polski. Ja go wtedy bardzo dobrze rozumiałam.
Dzisiaj ju nikt nie jedzie na Cytadelę.
No to gdzie teraz krąy Pani wampir? Co Panią wampiryzuje?
Trudno powiedzieć. Chyba przeszedł w rejony dociekania naukowego.
Ale co jest jego tematem, jeśli nie Polska?
Tematem mojej najnowszej ksiąki jest seksualizm.
Znowu coś wyrzuconego ze świadomości powraca pod postacią wampira. Tym razem porusza się
wysokieobcasy.pl/…/2029020,96856,1601544.html?sms_c…
1/6
05.01.2012
Kiedy wampir si skrada
Pani po obszarze literatury światowej, take filmu. Czy seksualność to główna "kondycja" wampira?
Od pewnego momentu. Wampir jest tworem kultury ludowej, i to nie tylko w Europie. Gdy przyglądamy się
podstawowym ujęciom folklorystycznym, widzimy, e wampir przedstawia jakąś alternatywną historię
ludzkości. Mona by ją nazwać pogańską, niechrześcijańską wersją śmierci i zmartwychwstania. Bardzo
często zresztą wampiry nazywano zmartwychwstałymi albo zmartwychwstałymi przed czasem, poza
wykładnią chrześcijańską.
W historii ludowej wana jest zawarta w figurze wampira myśl o nieśmiertelności. Nieśmiertelności
niekanonicznej, nie ujętej we wzorce religijne. Zmartwychwstanie budzi grozę. Wampir musi być
unieszkodliwiony, poniewa przedstawia coś obcego, innego, co wdziera się w uładzony, znormatyzowany
świat. Niejednokrotnie wampir traktowany był jako trup oywiony przez diabła, eby mącić i szkodzić w
świecie ludzkim. Był bluzniercą przeciw prawom boskim i ludzkim.
W ludowych przekazach uderza lęk - połączony z fascynacją - przed czymś, co dzieje się poza społeczną
normą, co łączy się z gwałtowną, "złą" śmiercią. Wampirem mógł zostać np. samobójca, ktoś, kto ma dwa
rzędy zębów, a nawet siódme dziecko w rodzinie itp.
Kiedy więc nastąpiła seksualizacja wampira?
Wtedy, kiedy wampir pojawił się w literaturze, na przełomie XVIII i XIX w. Jest to związane z prądami
romantycznymi. Ludowe wampiry wprawdzie przejawiały rozmaite - by tak rzec - dąności seksualne, często
opowiadano np., e wampir wychodzi z grobu, eby sypiać ze swoją oną itp., ale moim zdaniem
useksualnione w sposób dobitny zostają dopiero wampiry par exellence literackie. Np. wampir Varney ze
słynnej angielskiej powieści brukowej drukowanej w odcinkach w połowie XIX w. - w Varneyu widzi się
poprzednika Drakuli.
Hrabia Drakula to archetyp wampiryzmu. Pisze Pani, e dla uwodzonych kobiet staje się
katalizatorem ich seksualności, poądania.
Wampir jest często promotorem inicjacji seksualnej, ale owa inicjacja jest zarazem intoksykacją, zatruciem.
W opowieściach zarówno literackich, jak i filmowych pojawia się jakieś zaćmienie, upojenie, odurzenie i inne
tego rodzaju stany, w które popadają osoby zwampiryzowane.
Nieraz inicjacja seksualna dokonuje się w wyniku gwałtu, prawie gwałtu, lub czegoś na kształt. Stephen King,
najsłynniejszy współczesny autor horrorów, mówi w "Dance macabre" - ksiące o mechanizmach opowieści
grozy, e na filmach wampirycznych publiczność bezustannie chce oglądać pierwotną scenę gwałtu i dlatego
tak często się ją powtarza. Tak jak znany jest obraz przedstawiający wampira niosącego na rękach omdlałą
kobietę. Ona musi być nieprzytomna, śpiąca, być jego ofiarą. Poświęcam specjalny rozdział kobiecie
lunatycznej, lunarnej. Wśród ofiar wampira często są kobiety, które szczególnie mocno reagują na księyc,
wiadomo zresztą, e kobiety ze swej natury są istotami księycowymi.
eby móc uprawiać seks, kobieta musi być pozbawiona świadomości?!
Właśnie tak jest najlepiej. Kiedy wampir się skrada, wie, e moe nad taką kobietą zapanować. W tym
przejawia się zresztą ogólniejsza zasada, o której pisze Georges Bataille w "Historii Erotyzmu" - przedmiot
poądania powinien być nieruchomy lub jakoś martwy. Moment tej martwoty jest czymś najbardziej
pociągającym, popychającym do czynu seksualnego.
To sytuacja nie tylko z dawnej literatury czy horroru. W filmie "Porozmawiaj z nią" Pedra
Almodovara - zadeklarowanego homoseksualisty - mamy dwie kobiety w śpiączce, którymi opiekują
się męczyni. Jedna zostaje zgwałcona przez zakochanego w niej pielęgniarza.
Uwaam, e jest to film nekrofilski, w którym kobieta musi być pozornie martwa, natomiast męczyźni niejako
nad trupem tej kobiety, jej martwotą, zawiązują swoją homoerotyczną przyjaźń, przymierze.
Jest to film o chęci absolutnego unieruchomienia kobiety. Zastanawiające, e tak wielu ludziom przypadł do
gustu.
Mówiłyśmy o Drakuli. Podobno jednym z prototypów tej postaci w powieści Brama Stokera była
kobieta.
Tak wynika ze znalezionych niedawno notatek autora, który budując postać Drakuli, zbierał informacje m.in. o
yjącej w latach 1560-1614, pochodzącej z węgiersko-transylwańskiego rodu hrabinie Elbiecie Batory.
Krwawa Hrabina wsławiła się praktykami odnowienia przez krew - kąpała się jakoby we krwi młodych
dziewcząt i urządzała lesbijskie orgie. Bohater powieści Stokera take odmładzał się, pijąc krew.
Cytuje Pani m.in. badaczkę Barbarę Creed, która dostrzega tu odwołanie do menstruacji jako
"obrzydliwej, ale i godnej zazdrości regeneracji." Pada nawet pytanie, czy Drakula to "menstruujący
potwór".
Menstruacja w kulturze to oddzielny, wany temat. Krew menstruacyjna zawsze była - i bywa dalej - czymś
przeraającym, świadczącym o nieczystości kobiety. Kobieta menstruująca jest - jak wiadomo - obłoona w
rozmaitych religiach i obyczajach wieloma tabu.
Lęk przed nią przekrada się i do współczesnej powieści, filmu. Weźmy choćby "Carrie" Stephena Kinga, gdzie
bohaterka - brzydka, budząca wstręt nastolatka - właśnie wskutek menstruacji zyskuje taką siłę, e jest
zdolna do zabicia dwustu osób i zniszczenia całego miasteczka. King przyznaje, e kiedy wymyślał postać
wysokieobcasy.pl/…/2029020,96856,1601544.html?sms_c…
2/6
05.01.2012
Kiedy wampir si skrada
Carrie, musiał przypomnieć sobie wszystko o dwóch najbardziej samotnych i prześladowanych
dziewczynkach ze swojej klasy.
To, co łączy kobietę z naturą przeraa i budzi wstręt. Wyklucza kobietę, a jednocześnie ujawnia jej
przyrodzoną niszość.
To chyba i ciąa.
Oczywiście. Podam przykład opowiadania Ernsta Theodora Amadeusa Hoffmana "Vampirysmus" z 1821 r. ze
słynnego zbioru "Serafiońscy bracia". Jest tam zuytkowana pewna fantastyka ciąy, tzn. tego, e kobiety w
czasie ciąy mają róne kulinarne zachcianki.
U Hoffmanna kobieta w błogosławionym stanie zjada po prostu kawałki trupów. Ten kanibalizm stawia ją ju
całkowicie po stronie przeraającej, wszechpoerającej natury, która nie zna moralności ani adnych zakazów
kultury.
Zwracam uwagę, e ciąa - tak jak menstruacja - do niedawna w ogóle była wykluczona z kultury, nie
uzyskała adnego wyrazu symbolicznego. Dopiero ostatnio kobiety pisarki zaczęły walczyć o wprowadzenie
symboliki dotyczącej kobiecej fizjologii. Jest to na ogół źle przyjmowane, mówi się, e to niepotrzebny nikomu
naturalizm.
Fizjologia męczyzn istnieje, np. ejakulacja.
Tak, jako rodzaj triumfu. To wszystko wynika z androcentryczności kultury.
Wróćmy do kobiecości Drakuli. Niektórzy badacze uwaają, e Drakula ma nie tylko cechy kobiece,
ale e jest w ogóle bardziej kobiecy.
Tak. Moe być biseksualny, ale w tej biseksualności jest bardziej sfeminizowany.
Zazwyczaj rozwaa się łącznie postacie wilkołaka i wampira. Figura wilkołaka to szalony wojownik,
zdecydowanie męczyzna, w stanie szału bojowego. Wampir jest bardziej miękki, kobiecy.
W najnowszych badaniach, zwanych genderowymi, które zajmują się kulturową tosamością płci, zwraca się
uwagę na homoseksualne cechy wampira. W tym ujęciu ukrywanie wampiryzmu jest ukrywaniem, zakazem
homoseksualizmu. Piszę o tym m.in. na przykładzie "Carmilli" Josepha Sheridana Le Fanu, odnowiciela
fantastyki wiktoriańskiej. W wydanym w 1871 r. opowiadaniu przedstawił kobiece poądanie w postaci
wampiryzmu lesbijskiego. Kobieta-wampirzyca łamie podwójny zakaz - aktywności seksualnej kobiety i normę
heteroseksualną.
Omawiam te opowieść przypisywaną Byronowi oraz utwory Anny Rice, autorki m.in. "Wywiadu z wampirem"
- z opisem zdecydowanych homoseksualnych konotacji wampiryzmu. Częste jest wampiryzowanie
męczyzny przez męczyznę, homoseksualizm ukazany jest wtedy jako zasadniczy sens nieśmiertelnej
miłości wampirycznej.
Nie trzeba sięgać daleko. W filmie "Wywiad z wampirem" z Tomem Cruise'em dominują wątki homoseksualne.
Tworzy się tam niekonwencjonalna rodzina - dwa wampiry związane miłością homoseksualną i
zwampiryzowana przez nie dziewczynka, którą oni przyswajają sobie jako własne dziecko. To daje wiele do
myślenia w kontekście współczesnego ycia.
Czy genderowe badania wywracają wcześniejsze odczytania?
Nie, po prostu badania idą coraz głębiej. Nie wszędzie jednak wampiryzm staje się metaforą, wokół której
tematyzuje się homoseksualizm. Mogą być zupełnie inne ujęcia. Np. kobiety fatalnej jako wampira.
Rozrónijmy kobietę fatalną i wampirzycę.
Moemy nie rozróniać, bardzo często kobieta fatalna jest po prostu wampirzycą albo ma cechy
wampiryczne.
Wampirzycą duchową, energetyczną, jak u Witkacego?
Nawet taką, która zabija, zmierza do zamordowania męczyzny. U Witkacego widać pozostałości koncepcji
płci i walki płci Weiningera. To było ju zresztą u Przybyszewskiego.
Kobieta jest istotą płciową, męczyzna - duchem, który tworzy świat pojęć, eby uchronić się przed chaosem.
To kobieta jest tym chaosem, a chaos to nicość, śmierć.
Kobieta sama z siebie jest niczym, musi pić energię męczyzn, eby w ogóle istnieć. Jest więc wampirem, a
męskie poądanie kobiety kończy się katastrofą, często nawet śmiertelnym zejściem. Kobieta uosabia zło i
śmierć.
To jest mizoginiczne ostrzeenie przed kobietą, które - zawsze to podkreślam - mówi więcej o męskich
fantazjach seksualnych ni o kobietach.
Femme fatale jest tylko projekcją męczyzn?
Moim zdaniem tak. Kobieta fatalna pojawia się w sztuce europejskiej pod koniec XIX w., jest tworem fin de
wysokieobcasy.pl/…/2029020,96856,1601544.html?sms_c…
3/6
05.01.2012
Kiedy wampir si skrada
siecle'u. Potem co pewien czas znów wypływa, np. w czarnym filmie amerykańskim lat 40.
Dlaczego tak się dzieje? Dlatego, e pod koniec XIX w. kształtuje się ideał męczyzny jako ojca rodziny i
wydajnego pracownika. Co moe zgubić takiego człowieka? Niekontrolowana zmysłowość. To, e on dostaje
jakiegoś bziuła fallicznego i udaje się zamiast do fabryki, firmy lub do rodziny nie wiadomo, a właściwie
wiadomo, gdzie. Trzeba go nauczyć kontrolowania własnej zmysłowości. Jak to zrobić? Najlepiej pokazując
kobiety fatalne: Widzisz, to są kobiety, które doprowadzą cię do stanu, kiedy będziesz miał tylko "własne łzy
do picia i własne serce do ogryzania". Ona uwiedzie cię, porzuci, zniszczy, zabije.
Duo było utworów na ten temat. Znakomitym przykładem jest tu np. "Puszka Pandory" Franka Wedekinda i
oparty na dramacie film z 1929 r. po tyme tytułem Georga Wilhelma Pabsta z Louisą Brooks jako mityczną
Lulu. Z "Puszki Pandory" dowiadujemy się, e kobieta została stworzona po to, aby uwodzić, kusić, rozsiewać
nieszczęście. Zatruwać i mordować - tak jednak, by męczyzna tego nie poczuł - czyli tak jak wampir. Jest to
czysta idea kobiety jako tworu fatalnego, a fatalne jest w niej to, e ona musi niejako z natury siać
zniszczenie, ona inaczej nie moe.
Chcę zwrócić uwagę, e bohaterką jest Lulu, ale utwór nazywa się "Puszka Pandory". Są dwie straszne
postacie kobiece, które zaciąyły na kulturze europejskiej - Ewa - pierwsza kusicielka, i Pandora - wstrętna,
kłamliwa, fałszywa kobieta, która otworzyła puszkę, uwalniając wszystkie nieszczęścia.
Carrie Stephena Kinga i cięarna bohaterka Hoffmanna równie sytuują się w tym długim orszaku kobiet-
potworów, niszczycielskich kobiet fatalnych.
Aco z femmes fatales w filmie noir lat 40.?
To zjawisko opisane jest w historii filmu. Kobiety w czasie II wojny światowej ruszyły do pracy. Po powrocie z
wojny męczyźni tej pracy potrzebowali, więc trzeba je było wykluczyć. Dlatego pojawiła się kobieta fatalna,
niszczycielka męczyzn. Kobiety do domu! A te, które ukazują się w jakichś nie domowych rejonach, są
potworami, wampirami zagraającymi społeczeństwu anarchią seksualną. Trzeba się przed nimi bronić.
To się zaczyna od "Podwójnego ubezpieczenia" z 1944 r. z Barbarą Stanwyck i Fredem MacMurrayem.
Femme fatale pojawia się ciągle, ostatnio w filmie Briana de Palmy.
No właśnie. Sama zastanawiam się, dlaczego. Moe nie mona wszystkiego tłumaczyć względami
społecznymi.
Warto przeczytać wydaną niedawno w Polsce ksiąkę Davida D. Gilmore'a "Mizoginia, czyli męska choroba"
ukazującą mizoginię jako zjawisko globalne, wszechobecne, o podłou psychogenicznym. Ale te jako
chorobę...
Schemat z "Podwójnego ubezpieczenia" powtórzony jest w "Last seduction" Johna Dahla z 1994 roku z Lindą
Fiorentino, który miał kilka polskich tytułów, a najlepiej brzmiałby "Fatalny romans". Kobieta okrada swojego
męa, który zarobił na kokainie. Wyjeda, on ją ściga, a ona w tym czasie uwodzi rozmaitych facetów w
samochodach. Mówi kademu: Na pewno masz małego fiuta. Kiedy on chce jej udowodnić, e tak nie jest,
dochodzi do katastrofy, z której tylko ona wychodzi z yciem. Podobną kobietę mamy np. w "Nagim
instynkcie" z Sharon Stone...
Przypomina mi się "Fatalne zauroczenie" z Michaelem Douglasem prześladowanym przez kochankę
- Glenn Close...
To inny wariant - ona jest metaforą AIDS. Jest tam powiedziane: Nie rób skoku w bok, bo to się źle skończy.
Zabawiasz się pod nieobecność ony, a potem się nie odczepisz od kochanki, ona jest jak wirus, jak AIDS.
Pod koniec XIX w. kobieta fatalna niosła ze sobą zarazę syfilisu, teraz niesie AIDS. Ona jest AIDS.
Mówi Pani, e femme fatale to owoc męskiej wyobrani. Czy adna nie staje się podmiotem? adna
postać się nie wyłamuje?
Owszem, na szczęście. Mamy np. Carmen z noweli Merimee'go, opery Bizeta, z filmów Saury czy Petera
Brooka. Ona te gubi męczyznę, rozpętuje w nim namiętność i popycha do zbrodni. Wane, kogo gubi. Don
Jose reprezentuje porządek armii i Kościoła. Carmen nie moemy traktować jednak jako postaci zbuntowanej
przeciwko porządkowi społecznemu, bo ona - po pierwsze - jest "obca", jest Cyganką, a więc przychodzi z
innej kultury, - po drugie - jest czarownicą. Ona chce mieszkać w górach, być wolna. Uwaa, e miłość to
odrzucenie wszelkiego przymusu i prawo do rozporządzania sobą, do zachowania siebie.
Niektórzy badacze postrzegają postać Carmen jako nieznaną, niekontrolowaną część psychiki Don Jose,
którą on chce okiełznać, choć jest to niemoliwe.
Co wane, dla Carmen nie ma - tak jak często bywa w micie romantycznym - zbawienia przez miłość.
Mam wraenie, e same kobiety są często zafascynowane postacią femme fatale. e chcą być takie,
tak się zachowywać. Dlaczego?
Poniewa sądzą, e kobieta fatalna ma władzę nad męczyznami. Ta sztuczka właśnie na tym polega, e
femme fatale przedstawiana jest jako postać władcza i kobiety to kupują, wyobraając sobie, e będą miotały
po kątach męskimi sercami. Jest to oczywiście nieprawda.
wysokieobcasy.pl/…/2029020,96856,1601544.html?sms_c…
4/6
05.01.2012
Kiedy wampir si skrada
Femme fatale to wytwór wyobraźni, który grozi unicestwieniem, śmiercią. Jaka to władza?
Ale ja te na to zwróciłam uwagę, e te kobiety fatalne ciągle przed nami paradują, to są nieszczęsne istoty.
Czy ludzie teraz interesują się wampirami? Czy to tylko moda retro, stylizacja popkultury?
W internecie są całe stowarzyszenia, które zajmują się wampiryzmem.
Wielu sądzi, e wampiryczne fantazje seksualne robią wraenie na młodziey, bo to jest taki seks przez
szyję, przez gardło, bez ciąy. Gdyby nie AIDS, byłby to rodzaj seksu bezpiecznego. Rozmnaanie wampirów
to nie jest prokreacja, tylko kreacja. Nie powstaje nowy człowiek, tylko wcześniejszy zmienia tosamość.
Drakula był hrabią. Potem - jak Pani pisze - do wampirów arystokratów dołączyły "demokratyczne".
Na ile figura wampira jest dziś yteczna?
Bardzo modne jest np. pojęcie wampira energetycznego, takiego, który wypija energię drugiej osoby: w
związkach uczuciowych, w rodzinie, w pracy. Po kontaktach z kimś takim człowiek czuje się osłabiony.
Takie osoby istnieją naprawdę, to nie są figury literackie.
Tak, ale nazywamy je za pomocą figury symbolicznej.
Mona napisać osobną ksiąkę o metaforycznych zastosowaniach figury wampira.
Wampir - dewiant seksualny...
Dzisiaj przede wszystkim jest to figura eksploatacji i przemocy. Wampir jest nam potrzebny, kiedy mówimy o
podporządkowaniu, o czynieniu kogoś swoim podwładnym i zabieraniu mu jego osobowości, podmiotowości.
W tej chwili duo pisze się np. o mobbingu, prześladowaniu w pracy. Takie zachowanie szefa wobec
podwładnych to typowo wampiryczne działanie. Dawniej był wampir-krwiopijca kapitalistyczny, jakiś fabrykant,
w dzisiejszych czasach te takich nie brakuje. Symboliki wampirycznej w stosunku do kapitalizmu uywał np.
często Marks. Wolter uwaał, e krwiopijcami są bankierzy, ale i księa.
Hitler te był przedstawiany jako wampir, tzn. on jako czerpiący energię z narodu niemieckiego, ale
jednocześnie ten, który tworzy wampiryczne szeregi, hordy.
A przemoc w rodzinie? Ojciec, który wypija energię, krew, podporządkowuje sobie resztę rodziny. Nie mówiąc
ju o molestowaniu. To bardzo pojemne pojęcie.
Jest jeszcze jeden wany wampir - choć moe nie powinniśmy tego drukować - wampir religijny.
Jak on działa?
Na pewno nasi księa zwalczający sekty uwaają, e sekciarze to są właśnie wampiry. Ale mnie chodzi o coś
innego. Uwaam, e wampir religijny wpaja ludziom fanatyzm.
Wpajanie to jednak nie wysysanie. Wampir wypija krew.
Ale i hipnotyzuje. Tak jak mona np. hipnotyzować przemocą. Tu chodzi o ubezwłasnowolnienie. Zrobienie z
kogoś kukły ideologicznej.
A feministki? Te się załapują? Są wampirzycami?
Tego nie mona im przypisać. Wprawdzie mówi się, e są agresywne, ale w wypadku kobiety wampirycznej
agresywność musi łączyć się ze zmysłowością. Bez zmysłowości nie ma femme fatale, bo to jej zmysłowość
jest tak niebezpieczna. Natomiast feministki - jak wiemy z propagandy antyfeministycznej - są właśnie
brzydkie i niezmysłowe.
A co - według tego schematu - z ładnymi feministkami?
Słyszałam, e wielu męczyzn obawia się, e feministki "porwą" ich ony czy partnerki. Feminizm to
wówczas rodzaj zarazy, która szerzy się za sprawą lektur, rozmów, spiskowania. "Wysokie Obcasy" ponoć
rozpowszechniają ten niebezpieczny sposób myślenia, który sprawia, e podporządkowana kobieta staje się
Inna. Jak piszą konserwatywni publicyści ta zaraza jest importowana, obca duchowi polskiemu. W ten sposób
idee równouprawnienia płci czy orientacji seksualnych przedstawiane są jako sekciarskie, niszczycielskie,
obce - i zaraźliwe.
Czy feministki to wampirzyce? W tym sensie tak, bo mają być czarownicami, wiedźmami, diabolicami.
Mnie równie przypisuje się cechy wampira. Dlatego niektórzy mówią, e trzymają się z daleka od mojego
seminarium, bo boją się wciągnąć w ten świat. Niewątpliwie wszystkich zastanawia, skąd czerpię energię do
pracy...
Tekst pochodzi z portalu Gazeta.pl -
www.gazeta.pl
© Agora SA
wysokieobcasy.pl/…/2029020,96856,1601544.html?sms_c…
5/6
[ Pobierz całość w formacie PDF ]