aaaaCzęsto usiłujemy ukryć nasze uczucia przed tymi, którzy powinni je poznać.aaaa [ Pobierz całość w formacie PDF ]
ródło: http://www.odaha.com/littleprince.php?f=MalyKsiaze...Wkrótce poznałem lepiej ten kwiat. Na planecie Małego Księcia kwiaty były zawsze bardzo skromne, o pojedynczej koronie płatków, nie zajmujšce miejsca i nie przeszkadzajšce nikomu. Pojawiały się którego ranka wród traw i więdły wieczorem. Krzak róży wykiełkował w cišgu dnia z ziarna przyniesionego nie wiadomo skšd i Mały Ksišżę z uwagš ledził ten pęd, zupełnie niepodobny do innych pędów.Mógł to być nowy gatunek baobabu. Lecz krzak szybko przestał rosnšć i zaczšł się formować kwiat. Mały Ksišżę, który ledził pojawienie olbrzymiego pška, wyczuwał, iż wykwitnie z niego jakie cudowne zjawisko, lecz róża schowana w swoim zielonym domku przygotowywała się powoli. Starannie dobierała barw. Ubierała się wolno, dopasowywała płatki jeden do drugiego. Nie chciała rozkwitnšć pognieciona jak maki. Pragnęła zjawić się w pełnym blasku swojej pięknoci. O, tak! Była wielkš zalotnicš. Jej tajemnicze strojenie trwało wiele dni. Aż pewnego poranka - dokładnie o wschodzie słońca - ukazała się.I oto ona - która tyle trudu włożyła w swój staranny wyglšd- powiedziała ziewajšc:- Ach, dopiero się obudziłam... Przepraszam bardzo... Jestem jeszcze nie uczesana.Mały Ksišżę nie mógł powstrzymać słów z zachwytu:- Jakaż pani jest piękna!- Prawda odpowiedziała róża cichutko.- Urodziłam się równoczenie ze słońcem.Mały Ksišżę domylił się, że róża nie jest zbyt skromna, lecz jakżeż była wzruszajšca!- Sšdzę, że czas na niadanie - dorzuciła po chwili - czy byłby pan łaskaw pomyleć o mnie?Mały Ksišżę, bardzo zawstydzony, poszedł po konewkę i podał jej wieżš wodę.Wkrótce swš trochę płochliwš próżnociš zaczęła go torturować. Pewnego dnia na przykład, mówišc o swych czterech kolcach, powiedziała:- Mogš zjawić się tygrysy uzbrojone w pazury...- Nie ma tygrysów na mojej planecie - sprzeciwił się Mały Ksišżę - a poza tym tygrysy nie jedzš trawy.- Nie jestem trawš - odparła słodko róża.- Proszę mi wybaczyć...- Nie obawiam się tygrysów, natomiast czuję wstręt do przecišgów. Czy nie ma pan parawanu?"Wstręt do przecišgów to nie jest dobre dla roliny - pomylał Mały Ksišżę. - Ten kwiat jest bardzo skomplikowany."- Wieczorem proszę mnie przykryć kloszem. U pana jest bardzo zimno. Złe sš tu urzšdzenia. Tam, skšd przybyłam...Urwała. Przybyła w postaci nasienia. Nie mogła znać innych planet. Naiwne kłamstwo, na którym dała się przyłapać, zawstydziło jš. Zakaszlała dwa lub trzy razy, aby pokryć zażenowanie.- A ten parawan?- Ja bym przyniósł, ale pani mówiła...Wtedy róża znów zaczęła kaszleć, aby Mały Ksišżę miał wyrzuty sumienia. W ten sposób mimo dobrej woli płynšcej z jego uczucia Mały Ksišżę przestał wierzyć róży. Wzišł poważnie słowa bez znaczenia i stał się bardzo nieszczęliwy.- Nie powinienem jej słuchać - zwierzył mi się którego dnia - nigdy nie trzeba słuchać kwiatów. Trzeba je oglšdać i wšchać. Mój kwiat napełniał całš planetę swojš woniš, lecz nie umiałem się nim cieszyć. Historia kolców, która tak mnie rozdrażniła, powinna rozczulić...Zwierzył się jeszcze:- Nie potrafiłem jej zrozumieć. Powinienem sšdzić jš według czynów, a nie słów. Czarowała mnie pięknem i zapachem. Nie powinienem nigdy od niej uciec. Powinienem odnaleć w niej czułoć pod pokrywkš małych przebiegłostek. Kwiaty majš w sobie tyle sprzecznoci. Lecz byłem za młody, aby umieć jš kochać....[ Pobierz całość w formacie PDF ]